Gmina Osjaków położona jest w części środkowej Polski, we wschodniej części powiatu wieluńskiego, który należy do województwa łódzkiego, w dorzeczu Warty i jej prawobrzeżnego dopływu Wężnicy. Gmina graniczy od północy z gminą Konopnicą, od północnego-zachodu z gminą Ostrówek, od zachodu z gminą i miastem Wieluń. Natomiast południową granicę stanowi gmina Wierzchlas. Od północy gmina Osjaków sąsiaduje z Parkiem Krajobrazowym Międzyrzecza Warty i Widawki, a południowy fragment gminy położony jest w Załęczańskim Parku Krajobrazowym i jego otulinie. Znaczny obszar gminy położony jest w Osjakowskim Zespole Przyrodniczo - Krajobrazowym, w Kotlinie Szczercowskiej
Powierzchnia gminy wynosi 10.074 ha i zajmuje 10,9% powierzchni powiatu wieluńskiego. Liczba ludności gminy wynosi 4720 osób - w tym miejscowość Osjakow - 1220 osób.
Połączenia komunikacyjne
Gmina Osjaków posiada dogodne połączenia komunikacyjne z wszystkimi większymi miastami w regionie jak Łodzią, Wieluniem, Bełchatowem, Sieradzem i Częstochową. Główną drogą jest trasa nr 8 łącząca Wrocław z Warszawą. Z Osjakowa do Wielunia jest 18 km, do Sieradza - 48 km, do Częstochowy - 65 km, do Piotrkowa Trybunalskiego - 69 km, do Łodzi - 85 km, do Wrocławia - 126 km, do Krakowa 210 km i do Warszawy - 225 km
Historia Osjakowa
Osjaków jest osadą leżącą na północny wschód od Wielunia w odległości około 20 km od niego, nad rzeką Wartą. Pierwsza historyczna wzmianka o Osjakowie pojawia się w 1299 r. na podstawie dokumentu z 1362 r., który mówi o rozstrzygnięciu sporu o wieś Grębień przez sędziego wieluńskiego Izajasza. Właścicielem Grębienia w 1299 r. był Stogniew z Osjakowa. Fakt ten wskazuje na to, że osada Osjaków istniała już przed XIV w.
Pisownia nazwy miejscowości zmieniała się. W dokumentach występują dwie różne nazwy: Oszyakow lub Ossiakow. Pierwsze wzmianki o osjakowskich mieszczanach pochodzą z końca XV w., jednak miastem Osjaków był już wcześniej. Wskazuje na to wzmianka z 1461 r. o wójtostwie w Osjakowie. W 1494 r. R. Rosin umieszcza pierwszą wzmiankę o sołtysie. W 1496 r. wspomniany jest jeden młyn, natomiast przy podziale dóbr w 1499 r. folwark i trzy młyny: pierwszy zwany Borowy nad rzeką Wierznicą, drugi nad rzeką Wartą i trzeci, którego położenie nie zostało określone.
Przekształceniu wsi w osadę, a potem w miasto sprzyjała lokalizacja Osjakowa nad rzeką Wartą. Poza tym prowadziła tędy droga łącząca Wieluń ze Szczercowem. Księgi grodzkie wieluńskie wymieniają w latach 1458 – 1459 Jana Ostrowskiego, burgrabiego wieluńskiego, który pisał się „de Osschyacow” lub „de Ostrow”. Nazwisko to może wskazywać, że Jan Ostrowski był właścicielem Osjakowa.
W następstwie pożaru w 1750 r. Osjaków utracił prawa miejskie. Do dziś zachował się miejski układ zabudowy z centralnie położonym rynkiem i prostopadle wychodzącymi z niego ulicami.
W 1793 r. w wyniku II rozbioru Polski między Rosję i Prusy, ziemia wieluńska została zagarnięta przez Prusy i wcielona do nowej prowincji Prus Południowych. Dzieje Osjakowa w okresie 15-letniego panowania pruskiego w latach 1793 – 1807, nie są znane. Wiadomo jedynie, że pod względem administracyjnym należał do departamentu kaliskiego, a w okresie insurekcji kościuszkowskiej 1794 r. jego mieszkańcy wchodzili w skład wieluńskich sił powstańczych. Pod względem administracyjnym Osjaków wszedł w skład województwa kaliskiego, obwodu i powiatu wieluńskiego, był też siedzibą gminy patrymonialnej. Od 1837 r. Osjaków należał do guberni kaliskiej, powiatu i okręgu wieluńskiego, od 1845 r. do guberni warszawskiej. Na czele gminy stał wójt, który był bezpłatnym urzędnikiem państwowym. Funkcje te piastował właściciel dóbr radoszewickich bądź osjakowskich. W 1866 r. nastąpił nowy podział na gminy, który przetrwał w prawie niezmienionym składzie blisko sto lat. Choć siedzibą gminy był Osjaków, to jednak nosiła ona nazwę Radoszewice, jako że największa majętność na obszarze gminy znajdowała się w Radoszewicach. Od 1867 r. Osjaków ponownie należał do guberni kaliskiej.
W 1889 r. w Osjakowie był urząd gminy, stacja pocztowa VII klasy, sąd gminny i sąd okręgowy, do którego należały gminy Konopnica, Skrzynno i Starzenie, 1 – klasowa szkoła gminna ogólna. Była tu ponadto apteka należąca do Adolfa Błażejewskiego. Nie było jednak w Osjakowie lekarza. Stąd też chorzy korzystali z usług miejscowego znachora.
W latach I wojny światowej obszar powiatu wieluńskiego zajęły w części wojska niemieckie, w części austro – węgierskie. Gmina Osjaków została podzielona na dwie części. Obszary położone po prawym brzegu Warty z Osjakowem znalazły się pod okupacją austriacką, przyłączone zostały do powiatu radomszczańskiego, natomiast z części gminy Radoszewice i Konopnica, pozostałymi pod okupacją niemiecką, utworzono gminę z siedzibą w Nowej Wsi.
Do 1926 r. w Osjakowie znajdowała się siedziba Sądu Rejonowego, przez cały okres międzywojenny był tu posterunek policji państwowej obejmujący zasięgiem swego działania rejon kilku gmin, istniała też Gminna Kasa Oszczędnościowa – Pożyczkowa, Kasa Stefczyka, poczta, restauracja, sklep „Społem” oraz kilka sklepów polskich i żydowskich. Jako pierwszoplanowe zadanie władze gminy podjęły budowę w latach 1919 – 1920 murowanych budynków szkolnych dla potrzeb pełnej szkoły 7 oddziałowej. Do szkoły tej, w szczególności do klas VI i VII uczęszczały dzieci nie tylko z Osjakowa, lecz także z wielu sąsiednich wsi.
W wyniku agresji w 1939 r. cały obszar powiatu wieluńskiego znalazł się pod panowaniem niemieckim i został włączony do tzw. Kraju Warty (Wartheland). Latem 1942 r. kilkuset mieszkańców Osjakowa osadzono w miejscowym gettcie, a następnie wywieziono do obozu zagłady w Chełmnie nad Nerem i tam zamordowano. Wielu mieszkańców wywieziono na przymusowe roboty w głąb Rzeszy. Inni byli mordowani w „katowni osjakowskiej”, ginęli w Katyniu i innych miejscach. Mogiły wojenne rodaków gminy rozsiane są po całej Europie.
W wyniku styczniowej ofensywy w 1945 r. Osjaków został wyzwolony spod okupacji hitlerowskiej.